Dyplomowana włoska higienista dr Marisa Roncati przedstawia jak skutecznie radzić sobie z problemami periodontologicznymi jedynie z zastosowaniem procedur niechirurgicznych. W webinarze: „Choroby przyzębia i peri-implantitis. Protokoły leczenia niechirurgicznego” prezentuje przypadki kliniczne i na ich podstawie wyjaśnia na jakie aspekty procedur zwrócić szczególną uwagę oraz daje praktyczne wskazówki, które pozwolą zwiększyć efektywność zabiegów.

Zobacz webinar w języku angielskim tutaj

Na podstawie licznych przypadków klinicznych dr Marisa Roncati pokazuje jak skuteczne przy leczeniu chorób przyzębia są protokoły niechirurgiczne. Zaznacza, że podstawą efektywnej terapii  jest właściwa diagnoza, zindywidualizowany plan leczenia dopasowany do specyfiki i potrzeb przypadku klinicznego oraz ścisła i regularna współpraca pacjenta z lekarzem.  Leczenie niechirurgiczne kontynuowane długoterminowo pozwala przywrócić i utrzymać dobrą kondycję zdrowotną, funkcjonalność i estetykę zębów, implantów i dziąseł oraz zapobiegać utracie zębów i implantów.

Dr M. Roncati przedstawia w webinarze procedury postępowania z pacjentami cierpiącymi na schorzenia przyzębia. Szczegółowy opis niechirurgicznych terapii zawarła w książce „Non surgical periodontal therapy. Indictation limits and clinical protocols with the additional use of the laser diode".

Diagnoza i plan leczenia

Leczenie zawsze należy rozpoczynać od kompleksowego badania periodontologicznego oraz zweryfikowania stanu pacjenta z uwzględnieniem indeksów periodontologicznych, nawyków pacjenta i jego ogólnego stanu zdrowia. Na podstawie w ten sposób zebranych danych należy postawić jednoznaczną diagnozę a następnie stworzyć logiczny i zindywidualizowany plan leczenia.

W przypadku zębów naturalnych diagnozę należy rozpocząć od wykonania badania sondą periodotologiczną. Należy sprawdzić czy u pacjenta występują kieszenie periodontologiczne oraz zweryfikować ich głębokość. Szczególną uwagę należy zwrócić na występowanie krwawienia.

Z kolei peri-implantitis można zdiagnozować wyłącznie na podstawie porównania zdjęć RTG. Należy porównać zdjęcia i ocenić czy nastąpiła utrata lub remodelacja kości wokół implantu w stosunku do sytuacji z momentu wszczepiania implantów.

Dane warto zbierać w programie, który ułatwi ich analizę i porównanie.

Wybór procedury leczenia

W zależności od stopnia zaawansowania choroby przyzębia, oczekiwań pacjenta oraz czasu i środków pieniężnych jakimi dysponuje pacjent należy zdecydować o przeprowadzeniu zabiegu chirurgicznego lub terapii niechirurgicznej. Leczenie niechirurgiczne, chociaż wymaga więcej czasu, jest dla pacjenta znacznie mniej obciążające pod względem biologicznym. Jest także tańsze. 

Kwestia dopasowania programu leczenia do potrzeb i oczekiwań pacjenta jest też bardzo istotna. Ten sam problem kieszeni periodontologicznych przy górnych siekaczach dr Roncati rozwiązała inaczej w przypadku pacjentki dla, której najważniejsze było poprawienie estetyki (leczenie chirurgiczne) a inaczej w przypadku pacjenta, dla którego najistotniejszą kwestią było przywrócenie funkcjonalności i dobrego stanu zdrowia.

Dobranie właściwych narzędzi do procedury

Dr M. Roncati zaleca aby nie ograniczać się do jednego narzędzia. Sugeruje aby łączyć techniki i narzędzia. Przy wykonywaniu procedur leczenia niechirurgicznego bardzo dobrze sprawdzają się narzędzia manualne, ultradźwiękowe, laser, strzykawki do aplikacji roztworów.

Właściwe przeprowadzanie procedur

Szczególnie należy zwrócić uwagę na to aby unikać tzw. „overtreatment” ale także i „undertreatment”

Dr. M Rontcati zaznacza, ze niezwykle ważne jest unikanie zbyt inwazyjnych zabiegów i metod (tzw. overtreatment) nieadekwatnych do sytuacji klinicznej. Równie szkodliwe jest przeprowadzanie procedur zbyt delikatnie i z użyciem zbyt mało efektywnych narzędzi (tzw. undertreatment). Powoduje to, że szkodliwe bakterie oraz zwapnione złogi nie zostaną usunięte.

Skaling, zwłaszcza poddziąsłowy należy przeprowadzać ostrożnie i z użyciem właściwych końcówek. Należy pamiętać o głównych zasadach skalingu np.:

• przed rozpoczęciem skalingu kieszeni periodontologicznej należy dokładnie zbadać wielkość, lokalizację i morfologię złogów poddziąsłowych. Badanie można wykonać sondą periodontologiczną, końcówką skalera (urządzenie powinno być wyłączone) można też użyć końcówki laser, która jest o wiele cieńsza niż końcówka sondy.
• końcówka skalera ultradźwiękowego zawsze powinna być ruchu, nigdy nie powinno się jej trzymać statycznie na powierzchni zęba
• skaling kieszeni periodontologicznej należy wykonywać w kierunku od wierzchołka korzenia do korony

Przy prowadzeniu badań kontrolnych, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia, należy pamiętać aby przy sondowaniu nie wywierać sondą zbyt dużego nacisku. Odtwarzająca się tkanka łączna, która tworzy przyczep między dziąsłem a powierzchnią korzenia jest delikatna. Zbyt agresywne sondowanie może spowodować jej oddzielenie od powierzchni korzenia.

Więcej wskazówek na temat efektywnego skalingu ultradźwiękowego i niechirurgicznych procedur znajdziesz w webinarze.

Prezentacja przypadków klinicznych

Dr M. Roncati przedstawia na przykładzie przypadków klinicznych jak dobre rezultaty daje leczenie niechirurgiczne zarówno w przypadku leczenia peri-mucositis jak i peri-implantitis.

Dzięki właściwej instrumentacji i współpracy pacjenta, dr M. Roncati leczy nawet bardzo głębokie kieszenie periodontologiczne. W jednym z prezentowanych przypadków, kieszeń o głębokości 11mm w przeciągu roku udało się zmniejszyć do 3mm.
Kolejna z pacjentek cierpiała na peri-implantitis, które spowodowało powstanie głębokiej kieszeni wokół implantu oraz ubytku kości. Pacjentka nie zgadzała się na zabieg chirurgiczny. Dr M. Roncati dzięki bardzo agresywnemu skalingowi, regularnym wizytom i ścisłej współpracy pacjentki wyleczyła peri-implantitis i przedłużyła żywotność implantu.

W przypadku pacjentów implantologicznych (ważniejsze niż w przypadku pacjentów z naturalnym uzębieniem) istotne jest zachowanie zdrowego dziąsła o odpowiedniej grubości tkanki. Takie dziąsło jest w stanie „uszczelnić” okolice implantu i zapobiegać powstawaniu kieszeni.